2 nationale parken in 1 dag

Gisteren vroeg naar bed maar vanochtend ook vreselijk vroeg wakker. Een of andere malloot zette zijn generator al om 5 uur 's ochtends aan. Moest zeker een hamburger opwarmen in de magnetron of zo. Heel de familie wakker dus. Levi liep al heerlijk rond te springen door de camper. Hem toch nog maar even naar zijn bed verwezen. Gelukkig toch nog allemaal in slaap gevallen maar om 8 uur was iedereen toch boven water. Water van het zweten dan wel. Allemachtig zeg, wat was het daar warm en als dan ook nog eens die zon gaat branden op de camper dan is het helemaal niet meer om te houden met als gevolg dat we al om 9 uur aan het rijden waren. Sowieso hadden Kaat en Levi het wel gezien op die parkeerplaats, toch raar gevoel wakker worden daar en niet echt meer voor herhaling vatbaar.

Niet nadat we onze buurman even gedag hadden gezegd. Een soort Archie Bunker in een smerig klein caravantje. Dat hele caravantje zat vol met zooi, kapotte luxaflex, vol met vieze kussens tot aan het dak opgestapeld, hij kon zich er net in wringen, want zo klein was hij zelf ook niet. Bij het ontbijt maar ff het gordijn dichtgedaan want mijnheer liep in veels te kleine kleding, en uitzicht op een bierpens en bouwvakkersspleet komt je eetlust niet echt ten goede.. Hij had wel een nieuwe auto bij zich en was zijn 2^e “vliegende schotel”volgens Levi aan het bevestigen, een schotelantenne dus. Tja, het is maar wat je belangrijk vind, maar dit was dus mijnheers huis.

Onze eerste bestemming was Zion National Park. Ron begon al gelijk met een stukje spookrijden. Die (soms) reuze handige tom tom zei bij het afrijden van het RV park. "go left" en hij ging ook left maar die lieve tom tom en ook ron ron hadden niet gezien dat je helemaal niet linksaf kon. Dan kwam je dus op de tegengestelde baan. Gelukkig was het maar 100 meter en konden we de fout snel herstellen. Ron bijna Tom uit het  raam gegooid maar zo'n ding is best prijzig dus toch maar niet gedaan. Op naar Zion dus. Het weer was een beetje wisselvallig. Wel warm maar toch ook af en toe een spettertje maar het mocht geen naam hebben.

Onderweg kwamen we weer veel 24 uurs banken tegen. Heel apart, ze adverteren flink met leningen, maar je gaat toch niet in het holst van de nacht een lening afsluiten lijkt ons zo? In Arizona hanteren ze weer een andere tijd tov Utah, lekker handig! Het was  toen we daar reden weer een uur later, 8 uur tijdsverschil tov Nederland.

In Zion moesten we nog 15 dollar betalen om door een tunnel te mogen rijden. Dit bedrag moeten alleen bussen en campers betalen. Aan de ene kant van de tunnel houden ze dan het verkeer op om er met een camper of bus door te kunnen rijden. De tunnel is zo laag en smal dat je precies in het midden van de tunnel moet rijden want anders ligt er een stuk van je dak af. Wel grappig om te zien hoe ze dit regelen, de laatste auto krijgt een houten stokje mee en moet dat aan het personeelslid geven, zodat hij of zij weet dat het verkeer van de andere kant erdoor kan. Onze “escort” was een vriendelijke Amerikaan die leek op Marc van der Linden, de royaltydeskundige van RTL Boulevard. Je weet wel die grote met een baardje…

Ook Zion biedt weer schitterende natuur. Het was er wel druk. Nog een stelletje steenbokken (of zoiets) gezien en veel foto's gemaakt. Verder libelles, vlinders, chipmunks ( uit de disneyfilm ALvin and the Chipmunks), hagedissen en net buiten het park bizons. Er waren een paar flinke steile weggetjes en klifjes, op een ervan draaiden ze net de Red Hot Chili Peppers; California rest in Peace, maawh toepasselijk? In het park ook nog even een eitje met bacon staan bakken en na de lunch richting Bryce Canyon gereden. Levi was het vandaag voor het eerst een beetje beu; hij vond het vandaag veel rijden en veel rotsen zien. Tja, het is ook nog maar een ventje van 4 jaar en dan een hele week Nationale Parken is soms wat teveel van het goede!  

De hele weg van Zion naar Bryce is prachtig. Zoveel verschillende landschappen. Het is goed dat we geen fotorolletjes meer hebben want dat zou een hele prijzige kwestie worden. De videocamera van Mauro en Yvonne doet ook goed zijn werk. En zijn reeds 3 uren vastgelegd op band. Kaat filmt meestal en Ronnie maakt fotos maar als Ron aan het rijden is, zijn de taken ook wel eens anders.

In Bryce was het gelukkig een stuk koeler. Iedereen liep er in lange broek en een jas aan maar wij stekkerden gewoon in ons t-shirt en korte broek door het park. Heerlijk vonden we het na 2 dagen in de bloedhitte te hebben gezeten. Bij Sunset point zijn Levi en Ron helemaal naar beneden gewandeld tussen de "hoodoos" door. Kaat bleef boven want voor haar is deze trail niet echt geschikt , niet geschikt voor mensen met hoogtevrees. Wel erg jammer, want zo mis je soms de mooiste stukjes. Kaat probeerde het nog even maar bij het eerste stukje was ze al aan het bibberen en daar was nog reling en later niet, dus helaas de mannen zijn alleen gegaan. Oma Focke, de oma van Ron, die altijd erg veel aan het wandelen in de bergen was zou het prachtig hebben gevonden want Levi vind het klimmen en dalen in de bergen/rotsen erg leuk, hij is helemaal niet bang en wil altijd helemaal naar beneden. Die moet later maar gaan bergbeklimmen! Ron moest bijna zijn bedrijfshulpverlenersdiploma nog in de praktijk gaan brengen, want er was net een bus gestopt met Duitsers, en die liepen beneden in de trail zo te hijgen, dat hij dacht dat hij ze zo moest gaan reanimeren!

Kaat vond Zion al mooi maar Bryce nog veel mooier. Wat een aparte gewaarwording, al die rode steen in de vorm van een soort druipstenen en dan die vergezichten, prachtig! Ook Levi kon Bryce erg waarderen, hij was zijn dipje van “geen leuke dag” dan ook alweer snel vergeten. Bij Ron kwamen vooral de herinneringen weer boven..

Toen op naar Glendale waar de camping lag, we hadden hem op de heenweg al gezien. Leuke camping, ook voor Levi want er was een zwembadje, een speeltoren en er stonden allemaal paarden. Hier nog even met Levi naar toe geweest, hij heeft ze allemaal geknuffeld en zag wel 3 Americos, het paard van Sinterklaas. Toen eten, nog wat computeren, lezen en ons bedje in. Morgen naar de Grand Canyon, we zijn benieuwd!

ps fotos komen later, want we kunnen ze hier amper uploaden, houden jullie dus nog even tegoed!