van Pahrump naar Zion, maar het werd Las Vegas

28 mei van Pahrump naar Zion, maar het werd Las Vegas!

Vanmorgen rond 11 uur de camping in Pahrump verlaten, maar niet nadat we eerst nog een duik in het zwembad hadden genomen. Niet normaal zo heet het daar was. Kaat sliep pas om halftwee en  was om tien over zes alweer klaarwakker , want het was net of je als een gebraden kippetje in de oven lag, maar bij je ogen opendoen was het toch echt gewoon de camper!

Nadat we de camping achter ons gelaten hadden, reed er een local in een truckje voor ons, wat maar bleef seinen. Ron riep gelijk de treeplank zeker, want deze was hij de afgelopen weken al wel eens vaker vergeten, maar Kaat riep bij wegkomst altijd nog, is de treeplank in? Maar nee, het bleek dat Ronnie de slang vergeten in te doen was. Hij had nl vanmorgen het lekkere karweitje om de slang schoon te maken waar de poepjes en piesjes door heen stromen, maar was er na dus vergeten om de slang in te doen! Nadat we de local bedankt hadden door allebei onze duim op te steken, konden we gaan.

We gingen eerst nog even een winkel bezoeken, want we waren door onze drankvoorraad heen, want met die hitte, hadden we heel wat litertjes weggetankt. En Kaat moest op zoek naar een nieuwe zonnebril want haar oude was kapot gegaan. Levi gaf nl gisteren bij een spelletje een klap op haar hoofd waarbij haar bril op de grond viel, dit kostte het eerste glas en smiddags moest Ron erg hard remmen net toen Kaat wat te drinken uit de koelkast ging pakken, tja toen viel ze er dus in, conclusie bril kon naar de sloop!

We gingen nog even wat drinken bij Starbucks, want zelfs Levi vind de “frappucinos” erg lekker. Voor degenen die hiermee niet bekend zijn, dit is een koffie met ijs. Hij zag daar een vrouwelijke sheriff en was hier zeer van onder de indruk. Hij zei dat opa Adrie die mevrouw ook wel mooi had gevonden! Ze had nl een holster met allerlei wapens erin en ook gereedschappen, en ze droeg een groot pistool rond haar been.

Na het winkelcentrum achter ons gelaten te hebben, gingen we aan onze reis richting Zion beginnen. Hierbij kom je ook langs Las Vegas, en Ronnie ging Kaat en Levi alleen maar even de Strip laten zien. Zijn ogen begonnen al te glimmen en verzuchtte hier voel ik me toch zo thuis.. Tuurlijk Ronnie, Kaat wist toen al dat het niet bij “even”zou blijven maar hield wijselijk haar mond, want dit was wel erg leuk. Ook al was het overdag, Levi keek zijn ogen uit in Vegas. Hij wilde er het liefst gelijk blijven! Kaat vond het ook allemaal erg leuk en een groot circus maar vond het wel erg jammer dat er veel bouwputten waren. Ron had van de week al gehoord dat dit komt door de financiele crisis. Vegas is een van de steden die er het meest onder te lijden heeft. Meestal kwamen de Amerikanen zelf ook veel gokken in Vegas, maar ze blijven nu wat meer weg, waardoor Vegas het meer dan ooit van de toeristen moet hebben. Gevolg hiervan is dat er veel bouwputten zijn, sommige bouwsels liggen al maanden stil, en er is geen steen meer bijgekomen. Andere hotels staan zelfs te koop. Jammer, want door de vele bouwwerken neemt het wel iets van zijn charmes weg, Ron gaf ook aan dat hij het 10 jaar geleden hierdoor mooier vond, maar he we hebben het nog niet bij avond gezien!

De camper reed toen ineens zomaar naar een van de premium outlets in Vegas, hiervoor hoefden we niets te doen! Na wat geshopt te hebben, Levi vond vooral de Disneywinkel gaaf, en Kaat nieuwe Allstars had gekocht, gingen we wat eten. Chinees voor ons, en voor Levi friet met nuggets. Na alle gezonde homecooked meals van Kaat van de week, mocht dit wel weer eens en zodoende had Kaat ook eens een dagje vrij. Wat opviel was dat het helemaal niet druk in de Mall was, maar dat er weer bijzonder veel Aziatische mensen waren, net zoals van de week in Yosemite.

Gevolg was dat we pas rond 7 uur uit Vegas wegreden. We reden nog een stuk naar Mesquite. Levi kwam ondertussen veel “broertjes”van Mack ( de truck uit Cars) tegen. Hij was er helemaal vol van, want we rijden nu in het echt rond waar Mack in de film rijdt. Sowieso zijn de vrachtwagens of “trucks”zoals ze ze hier noemen allemaal veel mooier als bij ons. Ze hebben allemaal een voorkant, net zoals de truck van Coca Cola in de reclame.

Wat we onderweg ook zagen waren bordjes met daarop “Prisonarea, do not pick up hitchhikers”. Het bleek dus vlakbij de gevangenis te zijn, we zagen hem iets verderop liggen, de gevangen waren net buiten aan het luchten. De bordjes waarschuwen er dus voor dat je in dit gebied geen lifters mee moest nemen, anders kon het nog wel eens gebeuren dat je niet zón gezellig iemand op je achterbank vond!

Het was inmiddels al donker en Ron vond een RV park in Mesquite, precies naast een hotel. Je mocht hier 72 uur gratis verblijven, alleen waren er wel geen voorzieningen. Daar het alleen maar om te slapen ging, en we niet veel zin in hadden om in het donker nog verder te rijden, besloten we te blijven staan. Kaat vond het wel spannend, want het was wel een ander soort RV park als de rest waar we tot nu toe gestaan hadden, maar toen Ron een rondje had gedaan, en aangaf dat er nog meer RV’s stonden en dat het binnenin het hotel stikte van gokkende bejaarden was Kaat gerustgesteld. Niet veel later kwam er een bewakingsagent rondrijden in een golfkarretje die vroeg aan Levi hoe het met de “litlle pall “ging. Levi zat op schoot, maar wilde in zijn eigen stoel gaan zitten, want zijn benen werden “misselijk” van bij mama op schoot zitten.

Na buiten nog een drankje gedaan te hebben, besloten we er vandaag maar eens wat vroeger in te gaan, rond uurtje of tien, want morgen wordt het zodoende een lange dag rijden. Ook zoiets van 300 km, maar je weet het bij ons maar nooit, zoals je ziet, kan het zo weer veranderen!